เก่าแก่ประจำตำบลแห่งนั้นว่า “ตำบลสามกอ” หรือ “บ้านสามกอ” จึงสันนิษฐานว่าชื่อตำบลนี้ก็น่าจะมาจากชื่อวัดนี้เอง
“วัดสามกอ” เป็นวัดเก่าแก่ของอำเภอเสนา สร้างขึ้นในสมัยใด หรือ ผู้ใดเป็นผู้สร้างไม่มีหลักฐานปรากฏแน่ชัด ได้อ่านจากหนังสือ สามกออนุสรณ์ ครั้งที่ ๒ มีบทความหนึ่งเขียนโดยครูผดุง สุวานิช ข้าพเจ้าเองก็เคยเป็นลูกศิษย์ ครูผดุง และเรียนมัธยมต้นที่โรงเรียนมัธยมผดุงวิทยา จะขอคัดลอกเรื่องประวัติวัดสามกอตามที่ครูผดุงเคยได้เล่าให้ฟังไว้ในหนังสือบางส่วนมาเขียนเล่าให้ฟังในไชร์ของ กศน.ตำบลสามกอ คราวๆดังนี้ค่ะ
วัดสามกอ เดิมชื่อ “วัดฉ้อกามา” ค่ะ ตั้งอยู่ริมถนน ปากน้ำคลองขนมจีน ต่อมาเชื่อว่าลำน้ำตื้นเขิน (ลำน้ำพัดตลิ่งพัง) จึงย้ายวัดถอยหลังห่างจากบริเวณริมคลอง ประมาณ ๓ เส้นเศษ (สถานที่สร้างวัดเดิมนั้นปัจจุบันนี้ ทางกรมชลประทานสร้างประตูระบายน้ำเมื่อ พ.ศ ๒๔๙๑ )เมื่อสร้างวัดเรียบร้อยแล้ว จึงขุดลำรางเล็กๆ ให้เรื่อเข้าออก ทะลุไปแม่น้ำแควน้อย ซึ่งเป็นแม่น้ำใหญ่ ส่วนทางใต้ที่เรือเข้าออกได้ปลูกต้นโพธิ์ไว้ริมคลองต้นหนึ่ง เป็นสัญลักษณ์ของวัด และได้เปลี่ยนชื่อวัดในนามว่า “วัดโพธิ์ลังกา” ต้นโพธิ์เล่ากันมาว่านำมาจากลังกา
ครั้งต่อมาท่านผู้ครองวัดพิจารณาเห็นความลำบากในการใช้น้ำบริโภค และ ลำบากในการนำเรือเข้าออกวัด เพราะเป็นรางเล็ก บาทีน้ำแห้ง นอกจากเรือจะเข้าวัด ออกจากวัดเกิดความลำบาก น้ำไม่มีบริโภค ท่านเจ้าอาวาสพร้อมทั้งทายิกาจึงย้ายวัดไปก่อสร้างใหม่ใกล้แม่น้ำน้อย (ลำน้ำด้านหน้าวัดที่เห็นอยู่ปัจจุบันคือลำแม่น้ำน้อยหรือแม่น้ำแควน้อยต่อมากระแสน้ำเปลี่ยนทิศทาง ทางน้ำจึงอับและตื้นเขินอุดตันทางน้ำใหม่ไหลผ่านหน้าวัดบ้านแพนซึ่งเดิมเป็นลำรางเล็กๆ กระโดดข้ามได้เป็นแม่น้ำน้อยในปัจจุบันนี้) การย้ายครั้งนี้ห่างจากที่เดิมประมาณ ๓ เส้นเศษ เป็นการก่อสร้างวัดนี้ ถึงสามครั้ง จึงเรียกว่า “สามก่อ” กลายเป็น “วัดสามกอ” และ เรียกกันติดปากมาจนเท่าทุกวันนี้
